ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΔΡΑΣΗ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝ: ΔΙΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

«Η μεγαλύτερη απειλή για το ανθρώπινο είδος είναι το παγκόσμιο μονοπώλιο κυριαρχίας στα μυαλά των ανθρώπων» Reimer.

Μια από τις βασικές επιδιώξεις του κράτους και της εξουσίας για την διαμόρφωση γνώμης είναι η δημιουργία της μαζικοποιημένης γνώμης, ώστε να μπορεί να πραγματοποιεί κάποιες λειτουργίες όπως αυτή των εκλογών, του σχηματισμού ομάδων εξουσίας. Όμως μια καλή λειτουργία επέρχεται παρά μόνο με τη συναίνεση και την έγκριση μας. Και για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται όργανα ακρίβειας, ιδιαίτερα αν είναι πολιτισμικής φύσης. Έτσι έχουμε σημεία αφετηρίας για την επίτευξη του στόχου, που είναι μηχανισμοί παραγωγής συναίνεσης. Ένας απ’ τους μεγάλους μηχανισμούς παραγωγής συναίνεσης, πνευματικού μέλλοντος και κυρίως μιας εργατικής δύναμης, είναι το σχολείο.

Το τι γίνεται στην Κύπρο αυτή την χρονική περίοδο είναι το τρανταχτό παράδειγμα ότι η εκπαίδευση είναι η αντανάκλαση πολιτικοοικονομικών συμφερόντων, όπου είναι υπαίτια για την διαιώνιση του εθνικισμού, ρατσισμού, σεξισμού και συντηρητισμού που μαστίζουν την κυπριακή κοινωνία. Η σημαντικότητα της αλήθειας των ιστορικών γεγονότων του 1963 – 1974, είναι ένα βήμα προς την επαναφορά της αλήθειας και στην απόκτηση συνείδησης και κατανόησης, της τοπικής μας ταυτότητας.

Η αλλαγή μιας κοινωνίας δυστυχώς δεν επέρχεται μέσα από μικρό-μεταρρυθμίσεις είναι ακόμη μια ψευδαίσθηση της κοινωνικής αλλαγής, είναι παρά μια εικονική πραγματικότητα που μπορεί να φέρει παρά ένα ελάχιστο ή και μηδαμινό αποτέλεσμα. Εάν μια αλλαγή δεν γίνεται ριζικά από την βάση απλούστατα προσπαθείς να χτίσεις κάτι πάνω σε λάθος βάσεις, την αλήθεια πάνω στο ψέμα. Μην ξεχνούμε πως μηχανισμοί παραγωγής συναίνεσης δεν είναι μόνο το σχολείο, είναι τα ΜΜΕ, η εκκλησία, ο στρατός, η πατριαρχική οικογένεια και όλα τα στοιχεία συντηρητισμού, σεξισμού, ρατσισμού και εθνικισμού της κοινωνίας. Μηχανισμοί που είναι υπεύθυνοι για την μεταφορά της άρχουσας ιδεολογίας και στην αναδημιουργία πλήρες προσαρμοσμένων ατόμων για την σωστή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και την συντήρηση της παγκόσμιας επιχείρησης εκμετάλλευσης. Έτσι όλοι αυτοί έχουν ρόλο λειτουργίας, ως πυρήνες μετάδοσης της κυρίαρχης ιδεολογίας και ως μονάδες παραγωγής ελεγχόμενες από την επιχείρηση.

Το αποτέλεσμα της βιομηχανικής επανάστασης, όπου κατά το 19 και 20 αιώνα, είναι να εφαρμοστεί η τάση γενικ

ής υποχρεωτικής εκπαίδευσης με σκοπό την προετοιμασία των πολιτών και των εργατών για το σύγχρονο βιομηχανικό κράτος. Όπου στις δυτικές κοινωνίες η μετάβαση από μοναρχικό σε δημοκρατικό καθεστώς ανέπτυξε την στενή σχέση ανάμεσα στην πολιτικ

ή διαδικασία και την μαζική εκπαίδευση.

Έχοντας έτσι την ιστορική μετεξέλιξη της εκπαίδευσης, ως το τρανταχτό παράδειγμα του ρόλου της στο σύγχρονο καπιταλ

ιστικό σύστημα. Με μόνο στόχο, τον επαγγελματικό προσανατολισμό της κοινωνικής τάξης της παιδείας, δημιουργώντας άτομ

α άνευ μελλοντικής προσωπικής δημιουργικότητας.

Πρέπει να φτάσουμε στο σημείο αναθεώρησης της βάσης της όλης κοινωνίας την οποία ζούμε, στο να δημιουργηθούν κοινωνικές σ

χέσεις που θα φέρουν αποτελέσματα. Για μια καλύτερη κοινωνία, χωρίς την εξουσία η οποία έχει στόχο στο να εδραιώνει συνεχώς την διαίρεση των ανθρώπων σε κοινωνικές τάξεις και να τους γκετ

οποιεί σε ομάδες απομόνωσης.

Έτσι ας έχουμε στόχο μας στο να βάλουμε μπροστά την κοινωνία, ας ξηλώσουμε το έθνος, τα σύνορα και τους στρατούς

και όλοι μαζί, κύπριοι του βορρά και του νότου να χτίσουμε μια κοινωνία με ανθρώπινες σχέσεις προς την αυτονομία, δημιουργώντας μια κοινωνία όπου τα παιδιά μας, να μην είναι τα θύματα